Gniew Zahary

Zahara ma 5 lat.

To dziewczynka z Syrii.

Spotkała Ją o wiele większa niesprawiedliwość niż ta, którą doświadczyłem w ostatnich dniach.

Dostałem kopa w godność – od „możnych władców” różnych tam mikroświatków…

Każdy je dostaje…

***
Zahara uczy mnie pokory
i słusznego gniewu na zło.

Ona akurat doświadczyła zadanego bólu
– od Tych Większych Panów,
co sterują wojnami i niesprawiedliwym podziałem dóbr tego Świata.

***

Mnie spotkało „mniejsze” świństwo niż Zaharę, ale boli mnie…
(jak każdego wrażliwego człowieka?)
– zawiść, złośliwość,
upojenie jak bąk „władzą”…

***

Jak Oni rozmawiają ze sobą?

Może tak mówią??

„Mogę przesuwać ludzi jak pionków:
jak mały bóg,
jak faraon we własnym tylko umyśle,
mam małą Wielką Funkcję
– owszem to tylko Funkcja w tym tylko światku (jakimś tam malutkim)
ale drżyjcie Narody…
bo Ja…mam Funkcję
Godność drugiego człowieka?
Eee to już sprzeczność interesów!”.

***
Białe rękawiczki
i można być Piłatem
czyjegoś Życia
i to za Jego plecami…

Piłat to chociaż patrzył
Jezusowi w twarz…

***
Tak!

Mamy Twarz o Wielcy!

I ja też ją mam, tak się składa…

***

To mój symboliczny sarkazm
na Wielkich, a tak malutkich ludzi…

***
Wielka…to jest Zahara!

Choć tak poniżona…

Jej Oczy to słuszny gniew…

To smutek Boga, co my wyprawiamy…

To czerwona kartka
– dla tzw. Funkcyjnych Świata tego…

Takim Go uczyniliśmy też My…

Godząc się na zło

I milcząc ze strachu…